مدیریت فاجعه الگوی عملی برای مدیریت قبل ، حین و بعد از فاجعه(بخش اول)
قدرت اله مهدیخانی،معاون اداره کل مدیریت بحران استان قزوین
طی هزار سال گذشته ، ایران با 450حدود هزار کشته آنهم فقط به واسطه زلزله ، یکی از 10 کشور اول بلاخیز در سطح جهان می باشد .
زمین لرزه های لار (1320) بوئین زهرا (1341) طبس (1357) گلباف کرمان (1360) رودبار منجیل (1369) و بم (1382) نشان می دهد که بطور متوسط در هر 10 سال یک زلزله بسیار شدید و با تلفات سنگین در کشور رخ می دهد . سیل های مهیب در استان گلستان ، ایلام ، سیستان و بلوچستان ، طوفان های شن استان سیستان و بلوچستان ، گردوغباراستانهای خوزستان ، ایلام ، کرمانشاه ، سرما و یخبندان استانهای غربی و بسیاری حوادث دیگر ، همه بیانگر تکرار حوادث و تلفات و خسارات جانی و مالی ناشی از آن در طی سالهای گذشته و احتمال وقوع آن در سالهای آینده است . ( البته این حوادث به غیر از حوادث جاده ای و انسان ساز از قبیل تصادفات ، برخورد قطارها ، سقوط هواپیما ، آتش سوزیها و... می باشد )
شواهد نشان می دهد کشورهای توسعه یافته به جای مقابله بعد از وقوع حوادث و سردرگمی و استغاثه از دیگران توانسته اند با برنامه ریزی صحیح از تلفات مالی و جانی این حوادث به نحو چشمگیری بکاهند . به عنوان مثال در زمین لرزه 1923 ژاپن بیش از 140 هزار نفر کشته شدند در حالیکه در زمین لرزه 1987 با همان بزرگی کمتر از 100 نفر کشته و پانصد میلیون دلار خسارت وارد آمد . این مساله نشان می دهد که فاجعه مدیریت پذیر است و با برنامه ریزی صحیح و مدیریت بهینه قبل ، حین و بعد از فاجعه می توان از تلفات آن جلوگیری بعمل آورد .
کاری که در کشور ما علیرغم تلاش ها و زحمت های فراوان و گسترده در مرحله بعد از فاجعه ، تقریبا با موفقیت همراه نبوده و همواره این فجایع همراه با تلفات گسترده مالی و جانی بوده است . این دیده گاه ( عدم موفقیت در مدیریت فاجعه ) در سند اتحادیه پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی با همکاری برنامه توسعه سازمان ملل ( UNDP ) سازمان فرهنگی ، علمی ، آموزشی سازمان ملل (UNESCO ) و استراتژی بین المللی کاهش فاجعه سازمان ملل ( UN/ISDR ) که پس از زلزله بم در پاریس تدوین شد به این موضوع متذکر شدند . انجام پیشگیری و کاستن از خسارت های فاجعه ، بخشی از توسعه در ایران و همچنین در سایر کشورهای در معرض خطر ، نیازمند یک تغییر اساسی در الویت ها از اقدامات پس از فاجعه به اقدامات پیشگیری از فاجعه و کاهش ریسک است .
تفاوت فاجعه و بحران :
فاجعه پدیده ای است که بطور ناگهانی و خارج از اراده و خواست انسان ، کارکردها و نهادهای اجتماعی را برای یک دوره زمانی بهم می ریزد ، هر چند باعث از بین رفتن این نهاد ها نگردیده و جامعه به زندگی خود ادامه می دهد . اما بحران پدیده ای است که بطور تدریجی و متاثر از عملکرد نامناسب انسانی در مقابل همنوعان و طبیعت واقع می گردد مانند بحران اقتصادی ، فقر ، جنگ ، آلودگی هوا و...
پیامدها و تاثیرات فاجعه :
فاجعه ، پیامدها و تاثیرات زیادی را بر جوامع برجای می گذارد که گاهی تا سالها عواقب آن گریبانگیر مردم آن منطقه و یا نهادهای خدمت رسان خواهد شد . برخی از پیامدهای ناشی از فجایع و بحران های متاثر از حوادث غیر مترقبه عبارتند از :
· کشته شدن جمع کثیری از انسانها
· از بین رفتن زیر ساخت تاسیسات حیاتی مثل آب ، برق ، گاز ، تلفن و...
· فقدان منابع غذائی
· فقدان سرپناه و محل اسکان انسانها
· فقدان سوخت برای گرما و پخت وغذا
· فقدان آب آشامیدنی سالم و بهداشتی
· ازدحام گروه های جمعیتی و بیماریهای واگیردار
· مشکلات ارتباطی و پشتیبانی
· و...
عدم امنیت ناشی از نقش ها و فعالیتهای نظامی و شمار زیادی از مسائل و مشکلات دیگر که خصوصا در کشورهای کمتر توسعه یافته وجود دارد ، شدت و حدت این مشکلات را بسیار وسیع تر خواهد کرد .
ادامه دارد ...